Şampiyonluğu Getiren Gol, Efsane Sezon, Gözyaşı, Yoklar ve Deivid'in Vedası...

Aklımda nasıl kaldı Deivid?

Fenerbahçe'nin 100. yılı öncesinde kadrosuna kattığı fakat aynı sezon eleştirilerin bir türlü durmadığı bir transferdi Deivid ilk senesinde. Ben de bir türlü ısınamamıştım kendisine, ancak Türkiye Kupası'nda İBB ağlarına bıraktığı akıl dolu gol ve Trabzon deplasmanında şampiyonluğu getiren kafası aklımdaki soru işaretlerine çare olmasa da sevmeye başlamıştım sanki Deivid'i...

100. yıl şampiyonluk ile bitmişti, ancak Deivid tatmin etmemişti geçen sezon içinde. Gönderilmesi gerektiği yazıldı, çizildi, bavullarını, tüm eşyalarını Brezilya'ya götürdü dönmeyecek denildi... Fakat Deivid destan yazılan 2007-2008 sezonunda da takımdaki yerini almıştı. Hiç şüphe yok ki Zico ona inanmıştı... Zico inandıysa biz de inanmıştık ona ve 19 Eylül 2007 günü İnter filelerine bıraktığı harika gol ile çoşmuştuk. Bu o sezon Şampiyonlar Ligi'nde başlayacak olan hikayenin ilk satırıydı. Sessiz, sakin görünen Deivid o golden sonra vucüduna terden yapışan forması ile aslında nasıl bir oyuncu olduğunu bir kez daha göstermişti. 

Herşey anlık yaşanıyordu işte hayatta... 100. yılda gelen şampiyonluktan sonra gönderilmesine kesin gözüyle bakılan Deivid kahraman oluvermişti birden. Alex uyarmıştı...

" Gerçek Deivid bu değil..."

Ve Alex haklı çıkmıştı. Deivid 2007-2008'de kariyerinin en iyi sezonunu geçiriyordu. İnter'i, CKSA Moskova'yı, Chelsea'yi, Sevilla'yı yıkan adam o olmuştu... Zico'nun Fenerbahçe'sinin karakteriydi Deivid. 

Ve talihsiz sezon... 

Bir Avusturya kampı, bir kırık. Fenerbahçe'nin Şampiyonlar Ligi kahramnı Deivid, Aragones'li berbat sezonu yaşadığı büyük sakatlık nedeniyle bomboş geçirecekti... Ayağı yarısına kadar alçılıydı, fakat sabrediyordu Deivid. 'Yengeç Dansının ' mimarı Deivid en formda olduğu zamanlarda çok büyük bir sakatlık geçirmişti. Üstüne Annesi vefat etmişti... Yaşadığı sakatlık büyüktü, annesinin cenazesine bile gitmesine engel olmuştu bu durum Deivid'in...

" Benim için çok büyük bir acı. bu kadar kısa sürede hiç bu kadar acıyı bir arada yaşamamıştım. bu acıyı yaşamak özellikle yaşayanların anlayabileceği bir şey. ayağım kırıldığında çok üzüldüm, çok acı çektim. üzerine bu haberi alınca çok büyük bir acı oldu. annemi bir daha göremeyecek olmam benim içimi acıtıyor. karşılaşmam ve üstesinden gelmem gereken büyük bir acı bu. ayağım 3 ay sonra iyileşecek. ben sahalara döneceğim, futbolumu oynayabileceğim ama annemi bir daha hiçbir zaman göremeyeceğim..."

Sakatlığından çıktıktıktan sonra Bursaspor ağlarına bıraktığı golden sonra gözyaşlarına hakim olamamıştı Deivid. Bu yaşadığı acıların patlama anıydı onun için. Yaşam dolu ve Futbolu 'eğlenerek' oynayan adam çok ani bir şekilde iki tane şok yaşamıştı üst üste. Bu olanlar küçük coğcuğa olsa hüngür hüngür ağlardı 'koca adam' dı Deivid... İçine atmıştı belli ki ve Ekim 2008'de Bursaspor ağlarına bıraktığı golden sonra ağlaması da bunun patlamasıydı... Bu mükemmel bir futbol hikayesiydi... Ve 4-1 biten Galatasaray maçında yine eyngeç dansı onun döndüğünün göstergesiydi...

2009-2010 sezonunda yıldızı C. Daum'la bir türlü barışmadı. Biz de bir yerlerden çıkıp 2007-2008'deki gibi birşeyler yapmasını, yeniden bize jeneriklik goller izletmesini bekledik ama olmadı... Deivid bir türlü sakatlıktan sonra eski Deivid olamadı... Şimdi Zico ona o Zico'ya kavuştu... Deivid Flamengo ile imzaladı. Kim bilir, belki de Flamengo'da sportif direktörlük yapan Deivid ile Zico oturup 2007-2008 sezonunu yad ederler...

Şimdi yazının başında söylediğim " Aklımda nasıl kaldı Deivid? " sorusunun cevabı. 'Özet Geçer' nitelikte aynı zamanda...

2006 -2007; Şampiyonluğu Getiren gol...

2007 - 2008; " Allah'ım yok böyle gol, şapka da çıkartın, önünde de eğilin, ayakta da durun, selam da verin. "

2008 - 2009; Şanssızlıklar ve Gözyaşı

2009 - 2010; Yoklar...

2010-2011; Yolun açık olsun Deivid...

"Formamızla 100'ün üzerinde maça çıkan ve takımımıza önemli katkılar sağlayan Deivid de Souza'ya teşekkür ediyor; Brezilya ekiplerinden Flamengo'da devam edeceği kariyerinin başarılarla sürmesini diliyoruz."