9 Mayıs 2010 Pazar

The Footy Babe Kick # 7- Sen O Maçı İzlerken Annen Hep Mutfakta..


İçine susar maç saatlerinde, ve sen bilmiyorsun. İşi yoksa da iş üretti fazladan mutfakta kendine. Fedakarlıktan bıkmadı asla.
Ya saçını ya yüreğini süpürge etti. Hayır evlat, bu bir deyim değil, bundan şüphen olmasın.

"Gooool!!", diye haykırdığında içeri uzandı yorgun cılız sesiyle,
-"gol mu oldu çocuğum?"
Futboldan anlasın ya da anlamasın, sana, senin sevincine verdiği destekti bu, sen anladın ya da anlamadın...

Sen maç izlerken, annen duasıyla yüreğini verdi sırf senin aşık olduğun renkler kazansın diye.
Evladı tebessümle uykuya dalsın diye.
Bilmezsin...
Artık o renkler bir anne için daha gerçekti, daha dünyevi.
Senin annene vereceğin bir gülücük , annene kaç sağlıklı yaşam hücresi katıyor...bence bunu da düşün.


Sen takımına aşıktın elbet, bir anne ise evladına...
Bir kadın.. Bir anne,
senin tuttuğun takıma senden daha sadıktır
..ve daha yakın.
çünkü annen senin mutluluğunu senden daha çok istedi her zaman.

Belki, dedi, belki o takım kazanır, çocuğum mutlu olur, ve biraz daha erken yatar yatağına, huzurlu uyur.

Maçta iyi giden birşey yok mu... o zaman annen geldi mutfaktan tekrar, elinde mutlaka bir tabak ya da bir bardak, ,ye-iç diye..

" belki aklı dağılır, harap etmez kendini" , dedi.Annen senin takımına senden daha yakındı hep.Görmesen de.

Annesinin kuzusu.

Ve, senin annenin hayatındaki "futbol"un tanımı tek kelimeyle, 'evlat' tır.

Hayattaki ve cennetteki, hepinizin melek yüzlü annesinin ellerinden öpüyorum.

Tüm annelerin anneler gününü kutluyorum!


p.s: annesini üzenin içine hitler'in bıyığı polemiği kaçsın

3 YORUM:

Özgür Ersöz dedi ki...

Annem Eskişehir'de, ben istanbul'dayım.. Dolayısıyla her maç sonucundan haberdar oluyor gerek şehirdeki seslerden, gerek televizyondaki alt yazıdan...

Kazandığımız gün aramaz beni, kutlamayı bölmemek için...

Yenildiğimizde yada benzer bi sonuç olduğundaysa hemen arar, teselli etmek için.. "Yenilmişiz ha?" der dertli dertli... Oysa kaç kişiyle oynandığını bilmez annem futbolun...

Heralde böyle bişey anne olmak.. Okurken yaşattığın için yüreğine sağlık =)

steven_stiffler dedi ki...

Çok güzel düşünülmüş,çok güzel yazılmış bir yazı.

Eline sağlık...

shenem dedi ki...

sizin ve annelerin yüreği olmasa empati kurup yazamazdım. esas annelerin ve sizin yüreğinize sağlık =)

Blog Widget by LinkWithin
 
Copyright 2009 Barbarossa. Powered by Blogger Blogger Templates create by Deluxe Templates. WP by Masterplan