Ada'da Haftanın En Stratejik Mücadelesinin Ardından

Mick McCarthy United'la ilk randevusunda öyle bir karar almıştı ki maçın sonucu daha takımlar sahaya çımadan evvel belli olmuştu.Tabii bu kararının arkasında durmaya çalıştıysa da bedelini ağır bir şekilde ödedi ardından.Ancak dün akşam aynı McCarthy değildi kulübedeki.Bu kez "nasıl olsa kaybedeceğim.en azından kendi rakiplerimden puan alabileyim" deme lüksüne sahip değildi.As kadroyu sürdü sahaya,yine tek forvet Doyle idi.İleride tek kalmasına rağmen Vidic ve Ferdinand gibi iki devasa stoperle çok iyi boğuştu Doyle.Hatta bu maçtan sağlam çıkabildiği için kendisine madalya bile verilebilir!Çünkü Doyle vs. Vidic-Ferdinand mücadelesi öyle böyle bir mücadele değildi.

Ferguson'un durumu McCarthy'nin ki kadar kötü olmasa da onun yaşadığı stres de bir ayrıydı.Maçı kazandıkları takdirde maç fazlasıyla olsa da liderliği ele geçireceklerdi ve bu muhakkak ki tüm takımda ligin geri kalanı için bir motivasyon aracı olacaktı.Ancak ne Rooney vardı elinde ne de Rooney'in yokluğunda Berbatov'a alternatif olabilecek Owen.İleride bir tek Berbatov'u görevlendirmişti Ferguson,Bulgar santraforun sağ ve sol tarafına ise sırasıyla Valencia ve Nani'yi yerleştirmişti.Böylesi bir dizilişi aslında büyük maçlar öncesi yapıyordu Sir Alex.İlerideki üçlünün arkasına ise, orta sahadaki kontrolü ele almak adına Carrick-Scholes-Fletcher üçlüsünü koyuyordu.Ancak dün sahada Fletcher'ın yerine Gibson vardı ki kendisine böylesine kritik bir maçta verilen önemli görevin ağırlığını kaldıramadı ve ikinci yarının ortalarında yerini United'ın Molde'den yeni transferi Mame Biram Diouf'a bıraktı.

İki hocanın da hiç karşılaşmak istemeyeceği türden bir karşılaşma oynanıyordu sahada.Ne McCarthy acilen puana ihtiyacı olduğu haftalarda,tek amacı bir gol atıp galibiyet almak olan bir Ferguson'la karşılaşmak isterdi,ne de Ferguson liderlik için kayıpsız geçmesi gereken bir maçta tüm kozlarını oynayacak bir McCarthy ile...Ancak olan olmuştu artık ve iki takımın da kazanmaktan başka çaresi yoktu.Ancak galibiyeti alan taraf,Scholes'in golüyle Manchester oldu.Ve belki de Scholes'in bu golü United'i sezon sonu şampiyon yapacak olan goldü.Her iki takımın da top oynamaktan önce gelen amaçları vardı sahaya çıkarken,zaten bu yüzden gerçek anlamda bir kaybeden ve kazanan vardı.Yoksa,sahaya çıkıp güzelce top oynayan iki takımın mücadelesi,nasıl sonuçlanırsa sonuçlansın;aslında futbol adına bir zafer niteliğindedir.

EPL 29. Hafta
Wolwes 0 - 1 Man Utd

Scholes '72

Wolverhampton (4-1-4-1) Hahnemann; Zubar, Craddock, Berra, Ward; Henry; Foley, Guedioura, David Jones, Jarvis; Doyle.
Subs: Hennessey, Elokobi, Ebanks-Blake, Keogh, Vokes, Milijas, Mancienne.

Man Utd (4-1-4-1) Van der Sar, Brown, Vidic, Ferdinand, Evra; Scholes; Valencia, Carrick, Gibson, Nani; Berbatov.
Subs: Foster, Neville, Park, Rafael Da Silva, Fletcher, Obertan, Diouf.